Οι παλιές νοικοκυρές έκοβαν και αλάτιζαν τις μελιτζάνες λίγο πριν τις μαγειρέψουν, για να φύγει η πρώτη πικράδα τους. Πολλοί μάγειρες εξακολουθούν να το κάνουν. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ρίχνοντας αλάτι ή ζάχαρη στην μελιτζάνα, το λαχανικό αφυδατώνεται, χάνει δηλαδή υγρά, και μαζί με αυτά φεύγει και η πικρή του γεύση. Κάποιοι άλλοι, υποστηρίζουν ότι το αλάτι συρρικνώνει τους θήλακες στην επιφάνεια της μελιτζάνας, και έτσι, όταν αυτή μαγειρευτεί, θα απορροφήσει λιγότερο λάδι. Όπως και να είναι, αφού οι μελιτζάνες αλατιστούν και στην συνέχεια ξεπλυθούν και στεγνώσουν, είναι έτοιμες για μαγείρεμα! Μαγειρεύοντας μελιτζάνες: Στην Ελλάδα τιμάμε ιδιαιτέρως αυτό το όμορφο λαχανικό και υπάρχουν πολλοί τρόποι για να τη μαγειρέψουμε. Στο τηγάνι. Αναμφισβήτητα, όσο βαριά και να είναι η τηγανητή μελιτζάνα, αποτελεί έναν μεζέ πρώτης τάξεως! Από μόνη της, έχει την ιδιότητα να τραβάει μπόλικο λάδι, ειδικά αν έχετε κόψει τις μελιτζάνες φαρδιές και δεν τις έχετε αλευρώσει. Εναλλακτικά, κόψτε τις σε πολύ λεπτές φέτες και αλευρώστε τις, ώστε να ψηθούν γρήγορα και να γίνουν τραγανές. Επίσης, μπορείτε να τις βουτήξετε σε κουρκούτι, φτιάχνοντας φουσκωτούς λουκουμάδες μελιτζάνας. Δοκιμάστε λοιπόν μελιτζάνες τηγανητές με κουρκούτι! Στο φούρνο ή στο γκριλ/κάρβουνα. Πολύ πιο υγιεινός τρόπος μαγειρέματος, και βέβαια πολύ γευστικός! Η καλύτερη εκδοχή είναι να ψήσετε τις μελιτζάνες ολόκληρες στα κάρβουνα. Ακόμα και αν σας καεί η φλούδα τους, το εσωτερικό τους θα αργοψηθεί και θα αποκτήσει μια θεϊκή καπνιστή γεύση. Μπορείτε επίσης να τις ξεροψήσετε στο γκριλ και στο φούρνο μπορείτε επίσης να τις ανακατέψετε και με άλλα λαχανικά και να ψήσετε στις αντιστάσεις γεμιστά ή μελιτζάνες ωγκρατέν. Στην κατσαρόλα. Οι μελιτζάνες γίνονται βραστές, προετοιμάζοντας τες να γίνουν πχ. μελιτζανοσαλάτα. Λόγω του παχύ φλοιού τους, η μελιτζάνα δεν απορροφά νερό στο βράσιμο και έτσι η γεύση της παραμένει αναλλοίωτη. Επίσης, στην κατσαρόλα γίνονται κοκκινιστές ραγού ή τουρλού, με φρέσκια ντοματούλα, κρεμμυδάκια και μυρωδικά.