Αν και στη συνείδηση των
περισσοτέρων είναι συνδεδεμένο με την περίοδο της κατοχής, το χαρούπι παραμένει
ένας πλήρης διατροφικός καρπός και η θρεπτική του αξία είναι αξιοσημείωτη,
καθώς είναι γεμάτο φυτικές ίνες, πολυφαινόλες και τανίνες, που του προσδίδουν
αντιοξειδωτικές ιδιότητες. H
πηκτίνη και λιγνίνη που περιέχονται στο χαρούπι όχι μόνο ρυθμίζουν την πέψη,
αλλά έχουν τη δυνατότητα να αδρανοποιούν και να μεταφέρουν με ασφάλεια έξω από
το σώμα βλαβερά στοιχεία,
Είναι πλούσιο σε σάκχαρα, με
πολύ λίγες θερμίδες, ελάχιστα λιπαρά και καθόλου καφεΐνη. Το ασβέστιο που
περιέχεται στο χαρούπι είναι πλουσιότερο ακόμα κι απ’ το γάλα γεγονός που το
καθιστά φυσικό θεραπευτικό για παθήσεις των οστών. Περιέχει επίσης μεγάλες
ποσότητες βιταμινών, αλλά και ιχνοστοιχείων.
Το χαρουπάλευρο παράγεται από
μια διαδικασία ξήρανσης, άλεσης, καθώς και ψησίματος των λοβών, αφού αφαιρεθούν
οι σπόροι. Το αλεύρι που προκύπτει μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή
ψωμιού και αρτοσκευασμάτων, αλλά και γλυκών, όπου μπορεί να αντικαταστήσει
μέρος του κακάο. Φυσικά, η χρήση χαρουπάλευρου έχει ως αποτέλεσμα τα
παρασκευασμένα τρόφιμα να πάρουν χρώμα καφέ-σοκολατί και γεύση που μοιάζει με
σοκολάτα, η οποία μπορεί να αυξομειωθεί, με ανάμειξη διαφόρων ποσοτήτων
χαρουπάλευρου με μέλι ή άλλα υλικά.
